Godine 1995. Slavenka Drakulić objavljuje roman Mramorna koža, zanimljivu priču pisanu u prvom licu koja se bavi distanciranim odnosom jedne kiparice i njene majke. Njihov odnos počiva upravo na esencijalnom doživljaju tijela i kože, kao takve, što je ujedno i jedna od Drakulićkinih omiljenih tema.